Jak Bieszczady to i pierogi ruskie

Kiedyś pisałam o tym, że Bieszczady kojarzą mi się przede wszystkim z pierogami ruskimi. Uwielbiałam je! Podobno moja mama będąc ze mną w ciąży masowo pochłaniała pierogi ruskie i pewnie dlatego jest to moje ulubione danie.

To właśnie w Bieszczadach zawsze zajadałam się najlepszymi na świecie pierogami a robiła je moja prababcia. Pamiętam, że za każdym razem kiedy przyjeżdżałam na wakacje w Bieszczady czekały na mnie pierogi zrobione właśnie przez nią. Prababcia zmarła już kilkanaście lat temu ale do dziś wcinam pierogi ruskie za każdym razem kiedy jestem w Bieszczadach, tylko teraz robi je moja Maryśkooo.

www.wikipedia.pl

Mam powody twierdzić, że pierogi rusie przywędrowały w Bieszczady w 1951 r. razem z przesiedleńcami z Kresów, m.in. z Krystynopola skąd pochodzili moi pradziadkowie i mój dziadek. Wcale nie młoda Maryśkooo opowiadała mi jak po ich przeniesieniu się w Bieszczady ok. roku 1955 prawie w każdej chałupie zamieszkiwanej przez przesiedleńców z Krytynopola częstowali ją jakimiś dziwnymi pierogami: z sera i ziemniaków. Mówiła, że nie mogła się nadziwić jak można to jeść - oczywiście do momentu gdy nie spróbowała ich.
No więc spróbowała i do dzisiaj robi pierogi ruskie w ilościach hurtowych – jak wszystko zresztą. Robią je także inne bieszczadzkie gospodynie, które wcześniej nie znały tej potrawy.

A oto przepis na prawdziwe pierogi ruskie

Ograniczę się do farszu, ponieważ przepis na ciasto i sposób gotowania jest taki sam jak innych pierogów.

Wg mnie najlepiej smakują pierogi z proporcją „pół na pół” ziemniaków i białego sera.
Obrane ziemniaki ugotuj w wodzie z solą i wystudź a następnie przemiel je przez maszynkę razem z białym serem. Pokrój drobno boczek i podsmaż na patelni z dużą ilością cebuli. Zmieszaj składniki i dopraw do smaku. Ważne jest aby farsz był dobrze doprawiony aby po ugotowaniu pierogi nie okazały się zbyt mdłe - nie żałuj więc pieprzu i soli.

Gotowe, ugotowane pierogi można podawać z okraską ale nie ma nic lepszego jak ruskie pierogi odsmażane na patelni. Normalnie niebo w gębie! (No i bomba kaloryczna.)
A co, czasami można sobie pozwolić a w Bieszczadach jest to wręcz obowiązkiem.

Życzę smacznego!